Kształty łudząco przypominające wzory fraktalne można uzyskać poprzez włączenie „drewna” w obieg prądu o napięciu 15000 volt! Bieżąca definicja fraktali opiera się na własności samopodobieństwa i/lub na nieskończonej złożoności kształtu, gdzie powiększanie fragmentów nie powoduje zmniejszenia poziomu „złożoności” obiektu. Moim zdaniem poniższy obraz spełnia podane kryteria.
Dla porównania animacja „głębokiego powiększania” odgałęzień zbioru Mandelbrota.
Zainteresowanych zapraszam do serii artykułów o geometrii fraktalnej, w szczególności „Fraktalne oblicze natury”.
Pozdrowienia,
Mariusz Gromada
Views All Time
2458
Views Today
1
